Ama artık çok geçti. Gerçeklik ta en temelinden sarsılmıştı. Kitabı, fiziksel olarak başımdan atabilirdim, ama hafızamdan atabilmem artık mümkün değildi. Sakin nir hayat sürdürmeye devam edemezdim, hiçbir şey olmamış gibi davranamazdım. Böyle bir şey başımı kuma gömmek gibi olurdu. Eninde sonunda, yanıtsız kalan soruların ağırlığı altında yenilgiyi kabullenecektim. Yani kısacası, aslında başka bir seçeneğim yoktu.